Denk eens terug...

Neem even een momentje voor jezelf en denk terug aan die ene dag. Die ene dag zo'n jaar geleden. Misschien wel vijf jaar geleden. Voor sommigen zelfs misschien wel vijfendertig jaar geleden. En voor sommigen moet de dag nog komen... De dag dat je je rijbewijs had opgehaald en voor de eerste keer in de auto van pappa en/of mamma mocht rijden. Hoe geweldig het voelde om in je eentje de snelweg op te scheuren en lekker rond te rijden, waar je ook maar naar toe wilt. Dat gevoel vergeet je niet snel. Neem nu dat gevoel en bedenk hoe dat voelt in drie in plaats van twee dimensies. Dan heb je het gevoel van een eerste solo. Een gevoel, wat ik nooit zal vergeten...
Na een half uurtje circuitjes vliegen met mijn instructeur, vertelt hij mij vrolijk: ''Ok, I've seen enough. Put me down please''. Bij gebrek aan parachutes moest ik helaas het vliegtuig nog even aan de grond zetten. Dan het laatste papierwerk regelen en tenslotte een ferme handdruk met een ''Good luck!'' van mijn instructeur. Ik ga zitten, trek de deur dicht, kijk nog eventjes om me heen, maar concludeer dat ik toch écht in mijn eentje in die kist zit. Nou, gas op die lollie en gaan!
Fantastisch. Op de baan staan, hand op het gas, wachtend op de klaring: ''Archer 4133K cleared for take-off, make right traffic''. De rechterhand gaat rustig naar voren, hetgeen beantwoord wordt door luid geronk uit de motor voor me. Vol gas en dan de lucht in!
In je eentje vliegen is prachtig. En dit was slechts een half uurtje waarin ik drie landingen heb gedaan. Niks spannends. Nee, het mooiste moet nog komen. In mijn eentje de practice area in. In mijn eentje rond vliegen in de omgeving. En, over een paar weken; in mijn eentje 4 uur lang vliegen, minimaal 200nm ver weg van het veld. Wat kijk ik daar naar uit.
Het met succes afsluiten van de solo wordt bevestigd door twee gebeurtenissen. Het doorknippen van de stropdas en daarna naar het zwembad gedragen worden om met kleding en al een frisse duik te nemen. En dat is ook wel nodig, want op een eerste solo kan het flink heet worden in de kist. En dat is niet alleen omdat het buiten 25 graden is...
Al met al een geweldige ervaring. Morgen zullen we aan de lopende band solo's hebben, een stuk of zeven om precies te zijn. De komende week zal ik erg druk zijn met mijn vluchten en misschien zelfs soms twee vluchten op één dag maken. Ik hoop in het weekend mijn filmpje klaar te hebben, maar ik kan helaas nog niks beloven. Ik zal in ieder geval mijn best doen.

Tot hoors!

P.S. Bedankt voor alle leuke verjaardagskaarten! Mamma heeft ze doorgestuurd, dus ik heb ze netjes hier aan de muur hangen. Bedankt!