Verlossing of teleurstelling?

In mijn opleiding heb ik regelmatig voor dilemma’s gestaan: met veel moeite en niet volledig stabiel landen, of toch een rondje maken terwijl één van de motoren niet werkt? Landen op het ruige grasveldje voor me, of de vlakke weg achter me, als ik al op 100 voet boven de grond hang met mijn enige motor uit? Verlossing, of verbittering voelen, als ik klaar ben met mijn studie? Want met dat dilemma kamp ik nu. De studie zit er op. Ik krijg een papiertje in mijn handen gedrukt dat lijkt op het ‘’oude’’ rijbewijs. Dit papiertje geeft aan dat ik in staat ben om verschillende vliegtuigen te besturen. Het is eigenlijk de kroon op mijn studie, maar toch voelt het niet zo. Het voelt eerder als een groot zwart gat. Want de markt is nog steeds verschrikkelijk en er zijn nog maar weinig maatschappijen die aannemen. Met mij staan nog een paar duizend werklozen piloten op de arbeidsmarkt. De een met wat meer ervaring dan de ander, maar allemaal even hard op zoek naar een baan. Het wordt een spannende tijd...
Dus, wat ben ik allemaal van plan in de toekomst? Allereerst solliciteren. Ik heb al een aantal brieven verstuurd naar verschillende maatschappijen. Van sommigen hebben veel mensen waarschijnlijk nooit gehoord. Uiteraard zal ik ook gaan solliciteren bij KLM. Zij nemen welliswaar niet aan, maar (en nu moet ik even uit kijken met wat ik schrijf, omdat KLM waarschijnlijk wel mee leest) wij kunnen hier wel solliciteren waarna KLM een positief danwel negatief advies afgeeft. Hiermee geven zij aan of zij mij in de toekomst aan zouden willen nemen, zodra de tijden beter zijn. Vergeef me als ik het hier niet helemaal goed opschrijf. Ik weet gelukkig zelf wel hoe deze procedure werkt, maar ik vind het altijd lastig om goed uit te leggen. Voorlopig ben ik in ieder geval ook druk bezig met het zoeken naar bijbaantjes. Zo ga ik vanaf maart aan de slag bij Beuq!, een promotiebedrijf dat veel opdrachten op Schiphol heeft. Ik ben dan ook speciaal aangenomen voor deze ‘’Schiphol-pool’’ en zal dus vanaf maart regelmatig op Schiphol te vinden zijn om spullen te verkopen en speciale acties te promoten. Ik heb er erg veel zin in en ik blijf ook nog een klein beetje in de buurt van vliegtuigen. Ik kan in ieder geval elke dag even naar buiten om te dromen op het Panoroma dak. Daarnaast heb ik mij ingeschreven bij de KLM Aeroclub, een vliegclub op Lelystad. Ondanks de vele aanmeldingen hoop ik hier toch af en toe een vluchtje te kunnen maken. Laat eens van je horen als je interesse hebt om een keertje mee te gaan, dan zal ik dat in ieder geval onthouden!
Voorlopig voelt de afsluiting van mijn opleiding toch wel als een opluchting en ik denk dat ik tevreden mag zijn met de manier waarop ik de opleiding heb doorlopen. Mochten er mensen zijn die eens een vluchtje willen gaan maken over Nederland, of heb je (vrienden met) een vliegtuig in de tuin staan, laat dan gerust eens van je horen. Ik ben overal voor in!