Navigeren door Europa

Wederom een tijdje geleden dat ik een berichtje heb achtergelaten, maar wat wil je met een rooster dat er de afgelopen week ongeveer als volgt uit ziet:

10:00 - Opstaan
11:30 - Aanwezig zijn op school, beginnen met plannen
13:30 - Even naar huis om te lunchen
14:00 - Weer verder met plannen
17:00 - Even naar huis om te eten
18:00 - Weer op school om de laatste dingetjes van de vlucht voor te bereiden
20:00 - In de sim
22:30 - Klaar in de sim, nog even een half uurtje debriefen
23:00 - Tijd voor een biertje in de bar, om daarna maar snel weer naar bed te gaan...

Afgelopen week heeft er bijna iedere dag er zo uit gezien en dat is redelijk slopend. We zijn bezig met onze navigatie op de FNPT II. Iedere vlucht van 1:15 heeft zo'n 5-6 uur aan planning en voorbereiding nodig dus vandaar het redelijk drukke schema. Gelukkig hebben E-J en ik de module nu afgerond en kunnen we komende week weer hard gaan studeren. De eind evaluatie van de FNPT II zit er namelijk al aan te komen!
In deze laatste week zullen we enkel in de buurt van Eelde blijven (in de simulator dus) en doodgegooid worden met failures en andere problemen. Daarnaast oefenen we de steep turns, en stalls weer en nog een legio aan IFR procedures. Alles ter voorbereiding op de Baron die we volgende week (als alles goed gaat) voor de eerste keer zullen bestijgen!

De navigatie op de FNPT II was ergens ook wel weer erg leuk, ondanks dat alle velden in de simulator er hetzelfde uit zien. De truc in deze module zat hem voornamelijk in failures. Op onze route krijgen we een probleem; de linkertank geeft staat opeens in het rood (en onderweg even bijvullen met je jerrycan uit de achterbank is niet echt gewenst), de motortemperatuur is opeens uitzonderlijk hoog of we komen er halverwege achter dat onze radio's zijn uitgevallen en we dus geen communicatie meer kunnen hebben met de toren. Allemaal situaties die ook in het echt voor kunnen komen en waar wij dus op trainen. Het is allemaal stof tot nadenken en in geen enkele situatie is maar 1 goed antwoord. Er zijn altijd verschillende oplossingen. Wij zijn verantwoordelijk voor de correcte uitvoering en natuurlijk moet iedere keuze wel een onderbouwing hebben. Ook op de Baron zullen we een weekje gaan navigeren, maar dan echt! Engeland, Denemarken, Zuid-Frankrijk, Zweden... het kan allemaal. Wie weet binnenkort foto's van een zonnige bergen in Frankrijk, of groene heuvels in de UK...

Zware tijden

Mijn crewmaat en ik zitten in onze tweemotorige Beechcraft Baron, we staan naast de baan, klaar om te gaan. Nadat E-J onze take-off clearence heeft ontvangen, geef ik voorzichtig gas op de twee enorme motoren aan onze vleugels en rolt het toestel rustig de baan op. Nog even snel wat laatste checks en dan kunnen we gaan. Gashendels naar voren, instrumenten checken en gaan!
Met 120kts (220 km/u) schieten we de lucht in. Onderweg doen we wat checks, stellen we het een en ander in en houdt E-J het contact met de toren. Voor we het weten schieten we door de wolken en zitten we op 4000ft boven de grond en is alles rustig, fijn en mooi. Maar niet voor lang...

Terwijl ik de controle over het vliegtuig volledig vertrouw in de handen van de autopilot, giert het toestel opeens met enorme kracht weg naar links. Snel gooi ik de autopilot er af, maak ik correcties en bedenk ik me wat er aan de hand is. Engine failure! Geen tijd om na te denken, actie nemen. Ik werk mijn memory-items af en nadat ik weer controle heb gekregen over het toestel commandeer ik E-J de checklisten er bij te pakken. Samen sluiten we de motor af. Gelukkig, we hebben er nog een dus we kunnen rustig op hoogte blijven, terwijl we een plan van aanpak opstellen

We besluiten de motor een tweede kans te geven en hem tijdens het vliegen te herstarten. Uiteraard bestaat ook hier een checklist voor en deze wordt dan ook geraadpleegd. Met behulp van deze checklist krijgen we de motor weer aan de praat en gelukkig; alles werkt naar behoren.

We blijven nog lekker even een tijdje rondboren tot we uiteindelijk tot de conclusie komen; today is just not our lucky day... E-J werpt een blik naar buiten en draait zich dan naar mij om, om met bedrukt gezicht te melden dat er rook uit de rechtermotor komt. SHIT! Wederom geen tijd om na te denken; eigenhandig sluit ik de motor af. Ook nu worden de checklisten er bij gepakt om te kijken wat we moeten doen. We besluiten de toren op de hoogte te stellen van onze situatie en vragen hen of ze ons naar de ILS van baan 23 willen helpen en om wat brandweerwagens paraat te houden. De brandweer wordt gewaarschuwd, de omgeving wordt vrij gemaakt van andere toestellen en wij krijgen groen licht om de approach af te vliegen en te landen. Met mijn concentratie op overuren probeer ik de approach zo strak mogelijk te vliegen; in deze situatie willen we niet go-around moeten gaan. Op zo'n 1000ft boven de grond krijgen we de baan in zicht met aan het einde de grote rode truck van de brandweer. Bijna thuis...
Met enige moeite zet ik het toestel aan de grond, rollen we door richting de brandweer waar ik hem vlakbij stil zet. Snel de andere motor ook uit, systemen uit en uit dit rampentoestel. Hier moet maar eens goed naar gekeken worden!

E-J en ik draaien ons om, het licht gaat weer aan. ''Niet slecht'', zegt de instructeur, die met behulp van de computers de motoren weer start en de kist weer netjes aan de baan zet. ''Wisselen, en dan is Erik-Jan aan de beurt''. We wisselen van stoel, drinken even een slok water en bereiden ons voor om het allemaal weer opnieuw te doen.




Wat zijn simulatoren toch geweldige apparaten...