Long time no see!

Allereerst denk ik dat een klein excuses wel even op zijn plaats is; ik zag net zelf al dat het twee weken geleden is dat ik mijn laatste bericht heb geplaatst. Maar; geen nieuws is goed nieuws en dat is absoluut van toepassing!
Waar ik twee weken geleden schreef dat ik geen solo's meer vloog, zo kan ik nu schrijven dat ik helemaal geen VFR en geen Archer meer zal vliegen. Ik heb namelijk zaterdag mijn D44 check gehaald!
Zoals ik al eens eerder had verteld, vliegen wij hier in de VS met de Piper Archer en de Piper Arrow. Op de Archer vliegen we VFR; vliegen door naar buiten te kijken. Aan de hand hier van beslissen we of we te hoog of te laag zitten, enzovoort. De instrumenten zijn eigenlijk niet van belang. Dit traject wordt afgesloten met de D44 check, een examen waarin al het eerder geleerde samen valt. We beginnen met een stukje navigatie, gaan daarna wat airwork doen, een aantal landingen en dit alles op relatief hoog niveau. Wat betreft het navigeren wordt ook verwacht dat we even wat langer nadenken; plan in een zo recht mogelijke lijn maar ook weer niet over bergen heen van 8000ft en zo zijn er nog wat dingetjes waar we op moeten letten. Blijkbaar was het bij mij allemaal goed genoeg (ook al had ik zelf het idee dat het verschrikkelijk ging) en feliciteerde de examinator mij met mijn VFR! Veel tijd om feest te vieren had ik echter niet echt. Na de debriefing ben ik meteen naar huis gereden waar Laura al op mij zat te wachten. Laura is vorige week dinsdag aan gekomen en ik had beloofd dat we nog naar Las Vegas zouden gaan. Toen ik eenmaal thuis was hebben we nog even de laatste dingetjes geregeld en zijn we de auto ingesprongen om naar Vegas te gaan. We reden weg om 20:30 en dat is toch wat laat voor een rit die even lang is van Amsterdam naar midden Frankrijk... Gelukkig waren de wegen rustig en lagen we om 03:00 in onze hotelkamer met een prachtige view over Vegas. Onderweg veel door de woestijn gereden zonder iets te kunnen zien; hier in de VS hebben we blijkbaar nog niet echt van straatverlichting gehoord. Ook de Hoover Dam zijn we over gestoken. Wat een enorm apparaat is dat... Na de Hoover Dam (die de grens aangeeft van Nevada en Vegas) ben ik wel nog aangehouden door de Nevada State Police om 01:00 omdat ik blijkbaar iets te hard reed. Gelukkig was Officer Douglas in een goede bui en besloot mij door te laten rijden zonder verdere consequenties. ''I just don't want you guys to get into an accident, so drive safely''. Met trillende handjes en ons hart in onze keel mochten we onze weg vervolgen. Het is echt geen pretje om die circus verlichting op die auto's achter je aan zien te komen...
Vegas is een bizarre stad. Voordat je je hotel in kan moet je eerst door het casino, waar honderden Amerikanen, Chinezen, Mexicanen en ga zo maar door, veel te veel geld weggeven aan de gokautomaten. De hotels zelf nemen extreme proporties aan. Enorme shows worden georganiseerd om mensen te trekken en van binnen zijn de mooiste versieringen en thema's bedacht om het de gasten naar hun zin te maken. Uiteraard zijn we een paar keer bij de wereldberoemde Bellagio fonteinen geweest en zijn we bijna alle hotels in en uit geweest. Een ritje in de achtbaan van het New York New York hotel maakte de dag helemaal af. We zijn uiteindelijk twee nachten gebleven en op maandag ochtend zijn we weer terug gereden naar Mesa.
Nu ik een paar dagen mijn hoofd even volledig op iets anders heb kunnen richten, wordt het nu weer tijd om hard aan de bak te gaan voor het IFR traject. Er moet veel geleerd worden. IFR vliegen is compleet anders dan VFR en daarnaast vlieg ik ook in een nieuwe kist die heel anders is dan mijn oude vertrouwde Archer. De Arrow is een 'high-performance aircraft' met 200pk, intrekbaar landingsgestel en variabele propeller. Dit laatste betekent dat we de hoek van de bladen van de prop tijdens et vliegen kunnen verstellen om het vliegtuig efficiënter te maken. Dit alles betekent een hogere workload en daarom zullen we ook multi-crew gaan vliegen in dit toestel. Mijn instructeur neemt dus ook een deel van het werk op zich. Eerst vlieg ik nog even twee beurtjes in de sim, daarna mag ik echt plaats nemen in de Arrow!
Ik wens iedereen alvast een hele gezellige Koninginnedag. Wij zullen waarschijnlijk wel iets van een borrel hebben, maar vliegen gaat voor alles, dus het is nog maar afwachten of we daar ook naartoe kunnen. Laura blijft hier in ieder geval nog tot en met volgende week donderdag en we zullen vast nog wel iets leuks gaan doen de komende week. Tot slot nog even een kleine, leuke mededeling; het afsluiten van het VFR gedeelte is een kleine mijlpaal, omdat het de helft van het totale aantal vluchten in de VS inhoudt. Het aftellen is dus begonnen...