donderdag 7 mei 2009

Multi-crew IFR vliegen op de Arrow

Zo, de eerste paar beurtjes zitten er al weer op. Tegenwoordig vlieg op multi-crew IFR op de Arrow. Een paar termen die ik eerst even zal uitleggen.
Multi-crew: Dit betekent dat ik nu vlieg met iemand anders, in crewverband dus. Mijn instructeur zit naast me en doet de dingen die ik tegen hem zeg. Wel alles volgens procedures natuurlijk dus als ik tegen hem zeg dat hij maar lekker moet gaan vliegen de rest van de vlucht zal ik absoluut enige weerstand ervaren. Hij doet de communicatie, bepaalde checklisten en in principe is de rechterkant van de cockpit van 'hem'. Hij zet de flaps, hij zet het landingsgestel naar beneden of omhoog enzovoort. Aan de ene kant is dit makkelijk. Aan de andere kant ook erg vervelend. Ik moet nu opeens voor twee mensen denken. En terwijl deze man alles 100x beter weet, moet ik hem toch alles voorkauwen. Hij zal het allemaal wel mooi vinden denk ik...
IFR: IFR vliegen betekent enkel op instrumenten vliegen. Ik krijg krijg geweldig mooie oogkleppen op zodra ik take-off ben gegaan en vanaf dat moment is mijn instructeur verantwoordelijk om ons uit de buurt van andere toestellen te houden. Hij zegt dan waar ik heen moet sturen. Aan het einde van de vlucht (hij doet nog steeds de communicatie met de toren enzo) zorgt hij ervoor dat ik in de buurt van de baan kom, mag ik mijn oogkleppen af doen en doe ik de landing visueel. Alle tijd er tussenin heb ik enkel naar metertjes zitten staren en de kleinste afwijking moet ik wat mee doen. Na anderhalf uur vliegen begin ik redelijk dubbel te zien en ben ik blij dat we weer op de grond staan.
Arrow: Dit had ik als een uitgelegd volgens mij. Iets nieuwe vliegtuig met intrekbaar landingsgestel enzovoort. Een uitermate plezierig toestel om te vliegen. Veel stabieler dan de Archer dus tijdens de vlucht hoef ik een stuk minder hard te vechten om gewoon hoogte te houden. Ook de landingen gaan een stuk fijner met dit toestel. Al met al een plezier om in te vliegen...

Op de Archer vloog ik enkel VFR. Nu zal ik de rest van mijn tijd naar binnen kijken om IFR te vliegen. Tijdens IFR zal ik een aantal belangrijke dingen leren:
Intercepties: Om het vliegen makkelijker te maken voor iedereen staan er op de grond radiobakens die signalen uitzenden. Deze signalen kunnen wij opvangen en zij vertellen ons waar wij zijn in relatie tot het baken. Denk aan een kompasroos met 360 graden. Iedere graad is dan in principe een lijn die wordt uitgezonden in 'oneindigheid'. Wij leren dan om bijvoorbeeld van radiaal 050 naar radiaal 310 te vliegen. Hier zijn bepaalde procedures voor om deze radiaal te 'onderscheppen' ofwel een interceptie te maken. De procedures zijn vrij uitgebreid en zal ik hier ook verder niet uitleggen. Er komt in ieder geval een hele hoop ruimtelijk inzicht bij kijken.
Holdings: Grote kisten die op Schiphol willen landen moeten soms lang wachten voor zij mogen landen. Zij worden dan in een zogeheten holding gezet. Dit is een elliptische vorm waarin zij blijven vliegen tot zij hun approach mogen maken. Deze holdings worden ook weer gevlogen aan de hand van radiobakens en daar oefenen we nu dus ook al op. Misschien een beetje overdreven om dit met een Arrow te doen, maar we moeten het nou eenmaal leren.
Approaches: Met de Archer vlogen wij gewoon op zicht op de baan af en konden we door naar buiten te kijken precies bepalen hoe we aan moesten komen. Tegenwoordig op de Arrow kijken we niet meer naar buiten, dus moeten we iets anders verzinnen. Ook hier komen de radiobakens weer van pas. Hier kunnen we heel veel verschillende soorten bakens gebruiken (sommigen begeleiden ons recht naar de baan, bij anderen moeten we naar een afstand op een radiaal vliegen om goed uit te komen) om voor de baan te komen.

Al met al; er moet nog veel geleerd worden! In totaal vliegen we 29 beurtjes op de Arrow en 8 beurtjes op de sim die allemaal een beetje door elkaar heen gevlogen worden. Ik ben wel al voorzichtig aan het aftellen, zo langzamerhand ben ik toch een beetje aan het verlangen naar een simpel stuk kaas en een lekkere boterham met hagelslag met de Volkskrant zaterdag editie...

5 opmerkingen:

  1. Evelyne Pontier7 mei 2009 om 07:47

    Zoon,
    Bedankt voor de duidelijke uitleg weer. Wat ben je toch met weinig tevreden: een boterham met hagelslag. Volgens mij moet je die nu wel kunnen eten na Laura's komst, want ik had 2 pakken meegegeven. Alleen het amerikaanse brood is, in mijn herinnering, niet te eten. En wat betreft de Volkskrant:de papieren editie zal altijd blijven bestaan! Niets zo heerlijk als op zaterdagochtend een knisperende krant in plaats van de krant van je computerscherm te lezen.
    Lytc
    Mam

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hee broertje,

    Inderdaad weer een duidelijke uitleg. Kan me voorstellen dat het wel lastig is om niet naar buiten te mogen kijken...Ik als leek zou denken dat landen in ieder geval veel makkelijker is door naar buiten te kijken dan door je instrumenten te gebruiken, maar er zal wel een reden voor zijn waarom het zo moet...
    Wanneer zit het USA avontuur er nou ook alweer op voor je? Wel gezellig hoor, als je weer thuis komt...
    Hier alles goed: ik ga zaterdag met papa en mama mee naar Frankrijk: veel zin in!
    Liefs, Saskia

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De kaas staat klaar, de Volkskrant ligt er al. We zien er naar uit om je in het echt te zien of zelfs mee te vliegen boven Nederlandse bodem. Mits wij wel naar buiten mogen natuurlijk.
    Pa

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Sas:
    Inderdaad, naar buiten kijken is stukken makkelijker om te landen terwijl de baan voor je uitgestrekt ligt. Maar wat nou als je naar buiten kijkt, je moet 150km/u op de baan afkomt, maar eigenlijk geen idee hebt waar de baan ligt vanwege de mist/sneeuw/regen enzovoort? Dan ben je blij dat je piloot het een en ander aan IFR training heeft gehad en niet maar lukraak het vliegtuig ergens, op goed geluk, op de grond zet. Dan krijg je Turkish Airlines landingen (die overigens niks met zich of zo te maken hadden) en daar wordt de gemeente Haarlemmermeer niet zo blij van denk ik... Vandaar dat wij dit ook oefenen!
    Wanneer het avontuur ophoudt blijft onduidelijk; voorlopig houd ik nog twee maanden aan vanaf het moment van schrijven. Ik moet nog zo'n 35 beurtjes en dan is twee maanden best reeel. Dit kan natuurlijk altijd nog langer of korter worden door vele verschillende omstandigheden. Met andere woorden; veel onzekerheid!
    Groetjes,
    Ernst

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heey lief..
    Ben blij dat het allemaal zo voorspoedig loopt. Des te sneller ben je weer lekker thuis.

    Ben namelijk pas net een dagje weg maar mis je nu al.. Mocht het niet snel genoeg gaan dan ga ik Lindsay toch maar eens mailen haha!

    Love you sweetheart xx Laura

    BeantwoordenVerwijderen