zondag 10 mei 2009

Six Flags Magic Mountain; een verslag

Het is 17:00 in het zonnige Arizona. Met een cola'tje en een boekje zit ik aan het zwembad te genieten van de avond zon. Er zijn klasgenoten met plannen om naar San Diego te gaan. Velen van ons hebben het weekend vrij en in San Diego zal dit weekend de Red Bull Air Race zijn. Ik wil ook wel mee, maar er speelt nog een ander klein plannetje in mijn hoofd. Six Flags Magic Mountain; de natte droom van iedere rollercoaster fan. Het idee had ik al eens voorgelegd aan een aantal andere studenten hier die het op zich toen ook ook wel vet vonden. Maar nu, terwijl ik aan mijn volgende cola begon, stapte Bas op mij af. ''Ernst... zin om naar Magic Mountain te gaan? Vandaag heen, morgen terug?'' Even moest het doordringen, maar nog geen vijf minuten later liepen wij met ons derde slachtoffer Alexander naar huis om alles te regelen. Hotel, kaartjes en een parkeerplek (afzetters daar) werden online geboekt, tassen werden ingepakt en de auto werd nog even aan een laatste inspectie onderworpen. Eerst even tanken, langs de McDonalds voor voedsel, muziekje aan en... op weg!
De rit richting Los Angeles (Magic Mountain ligt net ten noorden van LA) zal 6,5 uur gaan duren en de routebeschrijving geeft slechts 9 stappen. Niet zo gek als een daar van ''continue on the I-10 for 370 miles'' zegt. Om 19:30 rijden wij weg en om 02:00 kwamen wij helemaal gebroken aan in ons hotel. Slechts 9 uur daarna stonden wij op de parkeerplaats van Six Flags terwijl onze ingewanden zich voorbereiden op een heftige ervaring.
Na kort overleg besloten wij te beginnen met de X2, de heftigste achtbaan die Magic Mountain te bieden heeft.
We hebben 2,5 uur in de rij gestaan voor deze vader der achtbanen. De X2 is uniek omdat de stoelen ook nog eens vrij voor- en achterover elkaar kunnen handelen. Het effect is dat je tijdens de rit volledig de weg kwijt raakt en niet meer weet wat boven en onder is. De stoelen staan overigens buiten de rails, dus je kijkt niet tegen de rails aan als je in het midden zit. Absoluut de meest bizarre achtbaan tot nu toe waar ik ooit in hebt gezeten.
Van de lange wachttijd werden wij echter niet heel hoopvol. We konden nog maximaal zo'n 10 uur in het park blijven en met deze tijden zouden we slechts zo'n 4-5 achtbanen kunnen doen. Daar zijn we niet voor gekomen! Gelukkig heeft een of ander commercieel mastermind een geniale ontdekking gedaan; mensen extra laten betalen om minder in de rij te staan! Aangezien wij hier niet heel veel vaker zullen komen besloten wij dit toppunt van afzetterij aan te schaffen. En voila, tien minuten later en een instructie DVD later hebben wij de 'flash-pass' aan onze broek hangen:

Deze over-sized tamagochi (wie kent hem nog?) gaf ons de mogelijkheid om te reserveren voor achtbanen. Het apparaat had een lijstje van alle achtbanen met een geschatte wachttijd, bijvoorbeeld 2 uur. Wij konden dan over twee uur reserveren bij die achtbaan en ondertussen in de rij gaan staan voor een andere. Daarnaast kan je dus zelf ook wel inschatten waar je minder lang hoeft te wachten. Dus hanteerden wij ongeveer de volgende tactiek; eerst kijken waar de rij kort was, daar in de rij gaan staan en dan reserveren voor een achtbaan met een wachttijd van 2 uur. Het werkte prima en zo hebben wij alle achtbanen kunnen doen die we wilden. Hier even een kleine beschrijving van de leukste. X2 heb ik natuurlijk al gehad...


Tatsu

Onze persoonlijke favoriet. Als je bent gaan zitten in deze achtbaan, wordt je naar voren gekanteld waardoor je dus eigenlijk aan de rails hangt. Je 'vliegt' dus eigenlijk de achtbaan door, in plaats van te zitten. Een heerlijke ervaring, vooral voor piloten-in-spe als wij...


Scream

Dit was absoluut een van de beste achtbanen. Zit erg relaxed, goede g-krachten en enorme snelheden. Zeker een aanrader!


Riddler's Revenge

Ondertussen zijn we al liggend, zittend en kantelend door achtbanen gegaan. Amerikanen moeten alles natuurlijk een stapje gekker doen dus blijven we staan in deze achtbaan. Wederom een unieke ervaring omdat de g-krachten helemaal doortrekken naar je enkels en kuiten, erg bizar weer. Ook absoluut weer een geweldige achtbaan.

Verder zijn er nog de Superman The Escape (acceleratie naar 160km/u binnen 7 seconden), Batman The Ride (hangend, vergelijkbaar met de El Condor in Walibi), Viper (7 keer over de kop) en Goliath (zo'n 80 meter bijna recht naar beneden met 85mph)
Al met al was het een absoluut unieke en geweldige ervaring. Voor iedereen die hier nog naar toe gaat ooit; koop een flash pass! Het kost je zo'n $35,00 pp (minder als je met meer tegelijk koopt) maar je krijgt absoluut waar voor je geld. Om 22:00 reden wij weer van het terrein af en na een rit van 6 uur, lag ik om 04:00 weer heerlijk in mijn bedje, nagenietend van de extremiteiten van de afgelopen dag.
Vanaf overmorgen moet er weer hard gewerkt worden...

P.S. Voor meer foto's, zie ook mijn fotoalbum rechts en voor de filmpjes moeten jullie even naar http://ernst-p.hyves.nl/album/7044678/Iedereen/4jgDT0C0/

3 opmerkingen:

  1. Evelyne Pontier11 mei 2009 om 00:42

    Zoon,
    Voor het slapengaan even de filmpjes bekeken, dus ik hoop dat ik nog een oog dicht doe. Toch weet ik zeker dat ik taal hoorde die je niet door je ouders is bijgebracht!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hee broertje,

    Leuke filmpjes! Ik voel mijn maag al als ik de filmpjes bekijk en ben dus blij dat ik er niet bij was! Denk overigens dat het park sowieso niet zo geschikt is voor zwangere vrouwen...
    Ik mis wel foto's van jouw hoofd toen je de achtbaan uit kwam. Had je toen nog steeds zo'n bruine kop, of was hij inmiddels wat witter geworden...?

    Liefs Saskia

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Goeie genade jongen, is dit wat je zoekt in je vrije tijd? Een vliegenier die een rollercoaster in zijn vrije tijd opzoekt, is toch net zo iets als een bankier die in zijn vrije weekend een kredietcrisis simuleert? Niettemin buitengewoon spectaculair maar ook weer erg Goois als de jonge heren Priviliged Access tot de achtbaan zoeken middels een Tamagochi pasje en daarna binnen 24 uur de terugtocht weer aanvaarden over een afstand van 650 km.
    Niettemin zou ik het ook gedaan hebben. Decadent, maar wel leuk.

    Groet,
    The Senior Rolling Coaster

    BeantwoordenVerwijderen